Culturele diversiteit werkt inspirerend

De Nederlandse uitvaartcultuur wordt steeds diverser, net als de samenleving zelf. Dragiman die een kist swingend naar het graf dragen op een uitvaart? Het wekt geen verbazing meer. Rituelen uit andere uitvaarttradities werken inspirerend. Vraag is wel of ze dezelfde waarde hebben. “Ik zie heel mooie dingen gebeuren, maar ik zie ook bijna sensatieachtige uitvaarten ontstaan.”

“Twintig jaar geleden kon je je niet voorstellen dat er bij een crematie gedanst wordt in de aula”, zegt Anita van Loon. “Tegenwoordig zie je dat de traditionele, zwarte, sobere, eenvou­dige uitvaarten – zeker in de Randstad – verdwijnen. Ik denk dat de diversiteit aan mensen in Nederland ervoor zorgt dat allerlei rituelen en culturele aspecten bij de uitvaart door elkaar gaan lopen.” Van Loon, tegenwoordig directeur van Uitvaartstichting Hilversum, was in 2020 betrokken bij de oprichting van het Afscheidshuis van Yarden in Amster­dam-Zuidoost, het eerste multiculturele uitvaartcentrum voor mensen van uiteenlopende religies en etnische achtergronden. “Het wordt allemaal wat luchtiger”, con­cludeert Van Loon. Als voorbeeld noemt ze een uitvaart kortgeleden waar de afscheidsplechtigheid en de nazit door elkaar liepen. “Het was één grote ceremonie waar iedereen met een glas wijn in zijn hand zat, kinderen vrolijk op de kist aan het tekenen waren en er af en toe livemuziek gespeeld werd.”